Το χοληφόρο δένδρο αποτελείται από ένα σύστημα ¨σωληνίσκων¨ που συλλέγουν και μεταφέρουν τη χολή από το ήπαρ προς το 12δάκτυλο.
Οι χειρουργικές παθήσεις των χοληφόρων είναι:
1. ΛΙΘΙΑΣΗ ΤΗΣ ΧΟΛΗΔΟΧΟΥ ΚΥΣΤΕΩΣ (¨ΠΕΤΡΕΣ ΣΤΗ ΧΟΛΗ¨) : Η συχνότερη πάθηση. Περιγράφεται σε ξεχωριστό σημείο.
2. ΠΟΛΥΠΟΔΕΣ ΤΗΣ ΧΟΛΗΔΟΧΟΥ ΚΥΣΤΕΩΣ : Αρκετά συχνοί. Η αφαίρεση συνιστάται όταν ο πολύποδας έχει διάμετρο μεγαλύτερη από 1cm ή συνυπάρχει με ¨πέτρες¨ εντός της χοληδόχου κύστεως.
3. ΛΙΘΙΑΣΗ ΤΟΥ ΧΟΛΗΔΟΧΟΥ ΠΟΡΟΥ : Πάθηση, η οποία μπορεί να προκαλέσει απόφραξη της ροής της χολής ή/και παγκρεατίτιδα. Οφείλεται συνήθως στην προώθηση κάποιου λίθου από τη χοληδόχο κύστη προς το χοληδόχο πόρο, ενώ σπανιότερα οφείλεται στην in situ δημιουργία του λίθου. Ενδεδειγμένη θεραπεία είναι η ενδοσκοπική αφαίρεση του λίθου (ERCP από ειδικό γαστρεντερολόγο). Εάν για τον οποιοδήποτε λόγο η ενδοσκοπική θεραπεία δεν είναι εφικτή, τότε έχει ένδειξη η χειρουργική αποκατάσταση του προβλήματος. Η επέμβαση γίνεται συνήθως ανοικτά, αλλά μπορεί υπό προϋποθέσεις να γίνει και λαπαροσκοπικά ή ρομποτικά.
4. ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΝΩΜΑΛΙΕΣ ΤΩΝ ΧΟΛΗΦΟΡΩΝ : Οι κύστεις του χοληφόρου δένδρου οφείλουν να αποκαθίστανται το συντομότερο δυνατόν, γιατί αποτελούν προδιαθεσικό παράγοντα για την ανάπτυξη καρκίνου (με εξαίρεση τη Νόσο του Caroli = πολλαπλές ενδοηπατικές κύστεις).
5. ΠΟΛΥΠΟΔΕΣ ΤΟΥ ΧΟΛΗΔΟΧΟΥ ΠΟΡΟΥ : Φυσική τους εξέλιξη είναι αποδεδειγμένα η εξαλλαγή σε καρκίνο. Αφαιρούνται χειρουργικά.
6. ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΩΝ ΧΟΛΗΦΟΡΩΝ : Είναι μία επιθετική μορφή καρκίνου. Αναλόγως της θέσης ανάπτυξης του χολαγγειοκαρκινώματος, αυτό κατηγοριοποιείται ως: ενδοηπατικό (σε χοληφόρα εντός του ήπατος), περιπυλαίο (στην πύλη του ήπατος, ταξινομείται επιπρόσθετα με βάση την ταξινόμηση κατά Bismuth-Corlette, το πλέον δύσκολο στη διαχείρισή του) ή περιφερικό (συγκαταλλέγεται στους περιλυκηθικούς καρκίνους που περιγράφονται σε άλλο σημείο). Τα χολαγγειοκαρκινώματα είναι εξαιρέσιμα σε ποσοστό 30-50% και η χειρουργική αφαίρεση αποτελεί τη μόνη πιθανότητα ίασης. Το είδος της επέμβασης εξαρτάται πρωτίστως από τη θέση του όγκου, αλλά σε κάθε περίπτωση πρόκειται για μεγάλες χειρουργικές επεμβάσεις που επιφέρουν την πιθανότητα αρκετών και σοβαρών επιπλοκών.
7. ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΗΣ ΧΟΛΗΔΟΧΟΥ ΚΥΣΤΕΩΣ : Εξαιρετικά επιθετική μορφή καρκίνου, που αν αναγνωριστεί νωρίς μπορεί να θεραπευθεί με μία απλή ελάχιστα επεμβατική χολοκυστεκτομή. Εαν το στάδιο του καρκίνου είναι πιο προχωρημένο, απαιτείται επιπλέον και ηπατεκτομή (αφαίρεση μέρους του ήπατος που γειτνιάζει με τη χοληδόχο κύστη). Για την ανάπτυξη του καρκίνου της χοληδόχου κύστεως κατηγορούνται οι πολύποδες μεγαλύτεροι του 1cm.
ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΠΑΘΗΣΕΩΝ ;
Η διάγνωση βασίζεται στις σύγχρονες απεικονιστικές (υπέρηχος, αξονική ή μαγνητική τομογραφία) και ενδοσκοπικές (ERCP) τεχνικές.
Η πολυπλοκότητα αυτών των παθήσεων καθ’ όλη τη διαγνωστική και θεραπευτική διαδρομή, απαιτεί ιδιαίτερη εξειδίκευση από το χειρουργό. Η στοχευμένη ειδίκευσή μας στο αντικείμενο, η απόκτηση τίτλου ¨Master¨ στη χειρουργική Ήπατος-Παγκρέατος-Χοληφόρων και η αδιάκοπη παρακολούθηση των νεότερων δεδομένων σε παγκόσμιο επίπεδο μας επιτρέπουν να προτείνουμε εξατομικευμένες και υπεύθυνες λύσεις σε αυτό το ¨δύσβατο¨ πεδίο της χειρουργικής.
.JPG)