Οι όγκοι του στομάχου διακρίνονται σε καλοήθεις και κακοήθεις και μία σχετικά απλουστευμένη κατηγοριοποίησή τους παρουσιάζεται στον πίνακα:
|
ΟΓΚΟΙ ΣΤΟΜΑΧΟΥ
|
|
ΚΑΛΟΗΘΕΙΣ
|
ΚΑΚΟΗΘΕΙΣ
|
|
Πολύποδες (υπερπλαστικοί, αδενωματώδεις, φλεγμονώδεις)
|
Αδενοκαρκίνωμα του στομάχου
|
|
Λειομύωμα
|
Λέμφωμα
|
|
Νευρογενείς όγκοι
|
|
Υπερτροφική γαστρίτιδα
|
Λειομυοσάρκωμα
|
|
Ψευδολέμφωμα
|
|
* Ιδιαίτερη κατηγορία είναι οι όγκοι GIST, οι οποίοι συνήθως δεν δίνουν μεταστάσεις αλλά είναι τοπικά μόνο επεκτατικοί (έχουν δηλαδή κυρίως τοπικά κακοήθη χαρακτήρα χωρίς όμως σημαντική απομακρυσμένη μεταστατική δυναμική).
|
ΟΙ ΚΑΛΟΗΘΕΙΣ ΟΓΚΟΙ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΧΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ;
Όχι, όταν είναι μικροί σε μέγεθος. Συνήθως ανευρίσκονται τυχαία κατά τη γαστροσκόπηση που γίνεται για άλλους λόγους. Πιθανώς να προκαλέσουν μικροσκοπική αιμορραγία, η οποία όμως δε μπορεί να γίνει αντιληπτή από τον ασθενή και εμφανίζεται μετά από καιρό ως αναιμία.
Μεγαλύτεροι καλοήθεις όγκοι μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα απόφραξης, πίεσης γειτονικών οργάνων και σημαντικής αιμορραγίας.
ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ ;
Μικροί πολύποδες μπορούν να αφαιρεθούν ενδοσκοπικά κατά τη γαστροσκόπηση από εξειδικευμένο γαστρεντερολόγο. Πολύποδες οι οποίοι είνα μεγαλύτεροι, με ευρεία βάση ή ύποπτοι για καρκίνο αφαιρούνται χειρουργικά. Η επέμβαση μπορεί να είναι ρομποτική, λαπαροσκοπική ή ανοικτή.
Οι άλλες κατηγορίες καλοηθών όγκων του στομάχου (λειομύωμα, λίπωμα, νευρογενείς όγκοι) αφαιρούνται χειρουργικά με τις τεχνικές της ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής.
Οι ¨οριακά κακοήθεις στρωματικοί όγκοι (GIST)¨ απαιτούν ευρεία χειρουργική εκτομή, ώστε να μειωθεί η πιθανότητα τοπικής υποτροπής.
ΤΙ ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΧΟΥ ;
Οι καλοήθεις όγκοι του στομάχου δεν είναι τόσο συχνοί. Ο όρος ¨καρκίνος του στομάχου¨ αναφέρεται στο τυπικό αδενοκαρκίνωμα του στομάχου, όγκο υψηλής κακοήθειας με χαρακτηριστική τάση για επέκταση τόσο τοπικά όσο και σε απομακρυσμένα όργανα.
Ο καρκίνος του στομάχου αποτελεί το 95% όλων των κακοηθειών του οργάνου. Αφορά άτομα ηλικίας περίπου 60 ετών και συχνότερα άντρες από ότι γυναίκες σε αναλογία 3/1. Ευτυχώς, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία μικρή αλλά σταθερή μείωση της επίπτωσής του παγκοσμίως.
ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΟΔΙΑΘΕΣΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΤΟΥ ΓΑΣΤΡΙΚΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ;
Οι παράγοντες που κατηγορούνται για την ανάπτυξη του καρκίνου είναι πολλοί:
• Χρήση νιτρικών λιπασμάτων
• Αυξημένη περιεκτικότητα νερού σε νιτρικά άλατα
• Αλκοόλ
• Κατανάλωση καπνιστών και αλίπαστων τροφών
• Κληρονομικότητα
• Χρόνια ατροφική γαστρίτιδα
• Παρουσία αδενωματώδων πολυπόδων στο στόμαχο
• Παλαιό χειρουργείοστο οποίο διενεργήθηκε μερική γαστρεκτομή
Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΧΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ;
Το στομάχι είναι ένα όργανο με αρκετά μεγάλο εύρος, ικανό να διαταθεί (μεγαλώσει) εφόσον χρειάζεται. Αυτό το γεγονός σε συνδυασμό με την ταχεία ανάπτυξη και επέκταση του γαστρικού καρκίνου, οδηγεί στην καθυστερημένη ανάπτυξη συμπτωμάτων. Γενικά σημεία και συμπτώματα είναι:
• Δυσπεψία (αίσθημα βάρους, πίεσης ή τάσης)
• Ανορεξία (βαθμιαία ή αιφνίδια)
• Πόνος (καθυστερημένος)
• Ναυτία
• Δυσφαγία (αρχικά σε στερεά και προοδευτικά και σε υγρα)
• Έμετοι (σε προχωρημένο στάδιο)
• Αιμορραγία γαστρεντερικού (παρουσία αίματος στα περιεχόμενα του εμέτου ή/και μαύρα κόπρανα)
• Απώλεια βάρους
• Καταβολή
• Πυρετός
• Ψηλαφητή μάζα κοιλίας (σε προχωρημένο στάδιο)
• Γάγγλιο του Virchow (διόγκωση στην περιοχή πάνω από την αριστερή κλείδα από μετάσταση του όγκου στους λεμφαδένες της περιοχής)
ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ ;
Η διάγνωση γίνεται με γαστροσκόπηση και λήψη βιοψιών με ακρίβεια της τάξεως του 96-99%.
Μετά τη διάγνωση απαιτείται περαιτέρω απεικονιστικός έλεγχος (αξονική τομογραφία) για τη σταδιοποίηση της νόσου (τοπική επέκταση, παρουσία μεταστάσεων κτλ).
Με αυτόν τον τρόπο συλλέγονται όλα τα απαραίτητα δεδομένα ώστε να σχεδιαστεί η εγχειρητική και η συνολική θεραπευτική στρατηγική. Κάθε περίπτωση έχει μοναδικά χαρακτηριστικά και αναλύεται στα πλαίσια ογκολογικού συμβουλίου, μέλη του οποίου εκτός από τη χειρουργική ομάδα είναι κορυφαίοι ογκολόγοι, γαστρεντερολόγοι, ακτινολόγοι και ακτινοθεραπευτές.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ;
Η θεραπεία είναι αποκλειστικά χειρουργική και ανάλογα με το στάδιο της νόσου μπορεί να έχει και εντυπωσιακά αποτελέσματα (>90% 5ετής επιβίωση αν ο καρκίνος διαγνωσθεί σε πολύ πρώιμο στάδιο).
Κύριο μέλημα, όπως και σε όλους τους κακοήθεις όγκους, είναι η ριζικότητα της επέμβασης. Η αφαίρεση του στομάχου μπορεί να είναι υφολική ή ολική. Μεγάλη σημασία έχει αποδεδειγμένα ο εκτεταμένος καθαρισμός των λεμφαδένων (D1 ή D2 λεμφαδενεκτομή). Αυτές είναι μεγάλες επεμβάσεις, οι οποίες σήμερα μπορούν να διενεργηθούν ρομποτικά, λαπαροσκοπικά και σαφώς ανοικτά.
Όσο ριζικότερη είναι μία επέμβαση, τόσο περισσότερες πιθανότητες επιπλοκών παρουσιάζει. Οι επιπλοκές αυτές αφορούν τον τραυματισμό γειτονικών οργάνων, την αιμορραγία, την παρατεταμένη μετεγχειρητική αδράνεια του γαστρεντερικού συστήματος και τις επιπλοκές από την αποκατάσταση της συνέχειας του πεπτικού σωλήνα μετά από την αφαίρεση του στομάχου.
Από την εμπειρία μας, ο ασθενής παίρνει εξιτήριο από την κλινική εντός 6-10 ημερών, μετά από μία ανεπίπλεκτη άμεση μετεγχειρητική πορεία.
